Reisverslag van onze allereerste familie groepsreis

In ‘De Reis Van’… komt iedere maand een ander persoonlijk reisverhaal aan bod. In deze editie van het fotoblog reis je mee met Miriam Kok – eigenaresse van Kingfisher Tours – en reisbegeleidster tijdens de allereerste familie groepsreis van Kingfisher Tours in april 2018. 

Toen ik begin 2003 – behoorlijk zwanger van onze tweeling – mijn laatste groepsreis in Egypte begeleidde, heb ik mij voorgenomen om rond hun 12e jaar weer zelf reizen te gaan begeleiden. Reizen begeleiden in Egypte  heeft in 1999 mijn leven zo ingrijpend gewijzigd. Ik heb vlak daarna afscheid genomen van mijn juridische managementfunctie in Nederland en ben toen een nieuwe carrière begonnen in het toerisme in Egypte. Ik wist zeker dat het begeleiden van reizen altijd een rode draad in mijn leven zou blijven.

Tijdens de opbouw van Kingfisher Tours in de jaren dat onze kinderen klein waren, kwam dit vaak in mijn gedachten terug. Ik vind de organisatie achter de schermen ook nog steeds reuze interessant maar merk dat juist het contact met gasten en het zelf ervaren van onze reizen mij nog creatiever maakt in nieuwe dingen verzinnen voor leuke (kinder)excursies. Bijvoorbeeld naar de bijzondere lokale plekjes of tombes die je alleen als bewoner kent. Ik vind kinderen (hun ouders ook hoor) heel inspirerend omdat ze alles zo puur ervaren. Er zitten ook vaak kinderen met ‘rugzakjes’ tussen die ik in een groepsreis door Egypte dan ineens open zie gaan, zo mooi om te zien.

Mijn 8 favoriete vakantiefoto’s

Onderstaand heb ik mijn 8 favoriete reismomenten voor jullie verzameld, zodat je een beeld krijgt van de familie groepsreis.

Ook ik sta na mijn vele reizen nog met open mond naar de piramides van Gizeh te kijken. Mijn groepen zijn daar wel eens verbaasd over dat ik nog steeds onder de indruk ben van veel dingen in Egypte. De reacties van kinderen zijn dan ook vaak dezelfde als de mijne: Jeetje, mooi hè! De kinderen hebben er alleen inmiddels moderne woorden voor om het te uiten: Wow, cool! Zo zie je de piramides namelijk ineens opduiken als je door de stad rijdt, je schrikt er bijna van hoe groot ze dan al zijn. We gaan de piramide van Cheops ook altijd IN met onze gasten als ze dat willen. En natuurlijk wilden alle kinderen en ouders dat tijdens de reis afgelopen april. Ik probeer bijna altijd een moment alleen in de grafkamer te staan, dat heb ik op meer plekken in Egypte maar binnenin de piramide van Cheops staat wel in mijn top 3.

De tweede dag bezoeken we ‘s ochtends het interactieve kindermuseum in Caïro. De kinderen kunnen hier graven, waterwegen aanleggen, computerspelletjes spelen, puzzelen en tekenen. De wereld van de oude Egyptenaren uitgelegd vanuit de belevingswereld van een kind. En dan gaan we ‘s middags naar het echte Egyptisch museum. Juist de combinatie van deze twee maakt het voor iedereen leuk. Als de jongste kinderen na een half uur het museum wel hebben gezien dan neem ik ze altijd mee naar de tuin en kunnen ze daar lekker tikkertje spelen. De grotere kinderen en ouders kunnen zich dan vergapen aan de mummies van de farao’s en de schatkamer van Toetanchamon.

De ouders en ik waren eerst nog even bang dat verhalen over het mummificatieproces voor een slechte nachtrust zou zorgen, maar gelukkig heeft de uitleg over ’de hersenen eruit halen met een haakje via de neus’ bij niemand tot nachtmerries geleid, haha.

Ik ben zelf iemand die overal wel handel in ziet en ik vind het leuk om kinderen tijdens de familie groepsreis te leren hoe ze op een markt in Egypte kunnen onderhandelen. Ze krijgen dan allemaal een bedrag mee met als doel een cadeautje voor papa en/of mama te kopen voor een mooie prijs. De ouders staan vaak op een afstandje te kijken en verbazen zich nog het meest over dit schouwspel. Broers en zussen samen is helemaal hilarisch en we zien menig ontredderd verkoper om zich heen kijken bij wie die kinderen horen.

Ik zelf vind met de trein reizen heel leuk en met de slaaptrein al helemaal. De laatste groepsreis bleven de kinderen allemaal acrobatische toeren uithalen in het gangpad net buiten de couchettes. Wat hebben ze daar een lol gehad. Ik had van 1 van onze gidsen een hele doos vol met gebak gekregen, volgens mij werden die tijdens een handstand aan elkaar gevoerd. Om 22.00 uur zijn we toch iedereen maar naar bed gaan sturen want de volgende ochtend kwam de trein al vroeg in Luxor aan. Niet alle kinderen waren opgewassen tegen de vroege aankomst van de slaaptrein om 5.00 uur ‘s ochtends. Maar het allergrappigste was dat vooral de ouders dankbaar gebruik maakten van de mogelijkheid tot verder slapen door de vroege check-in in het hotel in Luxor. En ik ook!

Ik zie vrijwel dagelijks kamelen op het platteland in Luxor maar als ik met de kinderen op groepsreis ben, kijk ik er toch weer anders tegenaan. Zo’n kameel blijft echt groot en ik snap nog steeds niet waarom ze zo raar gaan staan. Als ze eenmaal staan gaan ze ook heel grappig lopen, net alsof je in een schommelend bootje zit. Een uur door de dorpjes en landerijen lopen is echt heel leuk en met al die kids op kamelen krijgen we ook hele leuke reacties van de Egyptenaren. Het is dat het niet zo makkelijk afstappen is maar anders hadden we wel 5x thee ergens kunnen drinken. Dát is die Egyptische gastvrijheid die ik zó graag aan toeristen wil laten zien.

Kinderen en zwemmen ………………….. én BOMMETJES. Een onafscheidelijk iets. Ik kan er echt van genieten hoe kinderen spelen in het water. Tijdens de reis door Egypte kiezen we alleen hotels uit met een zwembad. Ik vind het zelf ook heerlijk om na een ochtend ‘cultuur’ een verfrissende duik te nemen in het water en ik doe graag mee met bommetjes maken. Bij de evaluatie van de reis komt dit ook altijd weer naar voren: als de kinderen maar kunnen zwemmen zijn wij ook blij. Haha, wij gaan ook nooit naar een hotel zonder zwembad met Omar en Layla.

De Dummie de mummiespeurtocht in Karnak tempel is altijd een groot succes onder gezinnen met kinderen. Dus deze kon ook echt niet ontbreken tijdens onze allereerste familie groepsreis. Eerst was het plan dat ik de speurtocht zelf zou begeleiden, maar het is natuurlijk veel leuker als kinderen dit onder elkaar kunnen doen. Dus ging mijn zoon Omar mee als speurtochtbegeleider. Omar en Layla spreken allebei vloeiend Nederlands en als ze de kinderen uit de groep in Luxor ontmoeten was dat iedere keer weer gezellig.

Het is heel bijzonder om te zien dat kinderen die in verschillende landen opgroeien zoveel met elkaar gemeen hebben. De interactie tussen de kinderen gaat zo natuurlijk en het leren van elkaar gaat als vanzelf. Zo leert Layla de kinderen na de Dummie de mummie excursie en tijdens het ijsje eten hun naam in het Arabisch schrijven. Gelukkig vinden de kinderen in de groep het ook wel even leuk om niet met hun ouders dingen te doen en daar is genoeg ruimte voor tijdens zo’n groepsreis.

Voor mij is een Egypte reis niet compleet als we niet met Bakr op zíjn boot ‘Surprise’ op de Nijl hebben gevaren. De felucca is een belangrijk deel van Bakr en mijn leven samen en als gezin, we komen dan allemaal heerlijk tot rust. Door dit met de groep te delen, deel ik met hen een stuk van mijzelf en mijn gezin. Omdat het warm was die dag hebben we bij een strandje aangelegd om even te poedelen langs de oevers van de Nijl. Een bezoek aan Bananeneiland met onbeperkt banaantjes eten doet het bij kids ook altijd erg goed en het is erg gezellig om daarna weer over de loopplank aan boord te stappen en verder te varen tot de zonsondergang. De foto’s die dan gemaakt worden geven altijd de magie van dit moment weer, prachtig!

Een fantastische eerste familie groepsreis waar ik met trots en veel plezier op terugkijk. En volgend jaar….. dan doen we hem gewoon vier keer!

Groetjes, Miriam Kok